نوشته ها - احسان صالحیان

زمان گوهر نایابی است. اگر زمان و محدودیت عمر وجود نداشت، فعالیت های زندگی ما به چه صورت در می آمد؟ حس می کنم کاملا معلق می شد! انسان ها…

خستگی، بی حالی، بی انرژی بودن و بی ذوق و بی شوق بودن . کم یادم می آید در زندگی برای کاری انژی مضاعفی داشه باشم و برای انجامش شوق…

نوشتن رو می خواهم آغاز کنم. البته قبل ها هم می نوشتم. اما این بار با تصمیمی مصمم تر و حرفه ای تر می نویسم. نه این که بخواهم از…

این عکس رو فکر کنم سال 90 گرفتم. 20 سالم بود. در عنفوان جوانی! کله ام بو قرمه سبزی می داد. به معنای واقعی خیلی چیزها رو نمی فهمیدیم. انگار…